Rozdział 4

Niepewnie podeszłam bliżej miejsca, w którym znajdowały się moje przyjaciółki. Nagle Danielle rzuciła się jednemu z chłopaków na szyję, co mnie trochę zdziwiło, bo przecież ona już ma chłopaka. Gdy byłam już tak blisko, żeby zobaczyć twarze ‘’nieznajomych’’ chłopaków, zauważyłam że jeden z nich to chłopak z którym zerwałam w parku, a drugi to chłopak, który wpadł na mnie, nie wiem czemu ale gdy rozpoznałam tego drugiego moje serce jakby szybciej zabiło. Jakie to szczęście że nie wierzę w miłość od pierwszego wejrzenia. Czasem zastanawiam się czy w ogóle wierzę w istnienie czegoś takiego jak miłość. Z moich rozmyślań wyrwała mnie Emily która rzuciła się na mnie jak bym była ostatnim naleśnikiem na Ziemi. Nie wiem czy wspominałam, ale Emi najbardziej na świecie kocha naleśniki.

- Emily Anne Brown złaź ze mnie!!!!

( krzyknęłam na przyjaciółkę, która przewróciła mnie na ziemię razem ze sobą i nie chciała ze mnie zejść)

- Kath tak się cieszę.

( odpowiedziała Emi w dalszym ciągu ze mnie nie schodząc)

- tak, tak ja też, a teraz złaź ze mnie do jasnej cholery!!!

( powiedziałam już lekko poirytowana)

- nie widzę u ciebie tej radości i entuzjazmu skarbie, ale na szczęście  ja cieszę się z nas obydwie! O mrówka!!!

( rzekła moja przyjaciółka nie racząc ze mnie zejść.)

Zastanawiałam się czy ona zawsze musi odwalać takie coś przy obcych osobach. A potem się dziwie dlaczego ludzie uważają że jesteśmy nienormalne.

- ta mrówka mnie pożre więc zejdź ze mnie!!!!

( Powiedziałam, mając nadzieję że w końcu pozwoli mi wstać, jednak myliłam się i tylko pogorszyłam sytuację)

- nie martw się ja cię uratuję!!

( Powiedziawszy to moja przyjaciółka zdjęła buta i zaczęła bić nim na oślep w ziemię próbując tym zabić super mrówkę. Normalnie nie miała bym nic przeciwko, ale niestety Emi w pewnym Momocie uderzyła butem moją biedną rękę, a ja zaczęłam się na nią drzeć)

- czy ty oszalałaś. To moja ręka przez ciebie mogę już nigdy nie być w pełni sprawna!!!

( Po moich słowach Soph , Dan oraz piątka chłopaków, którzy już wcześniej śmiali się z naszych po czy nań teraz pokładali się ze śmiechu)

- ale, ale skarbie ja nie chciałam po za tym uratowałam ci życie bo ta mrówka była na twojej ręce. Teraz możemy razem odjechać na moim rushowym jednorożcu!

( odpowiedziała Emi wykorzystując mój tekst o jednorożcu. Ale nie powiem powstrzymywałam się od wybuchnięcia śmiechem)

- Emily tekst o jednorożcu jest mój! Zastrzegłam do niego swoje prawa autorskie, więc teraz mogę cię pozwać za ich naruszanie! A teraz zejdź ze mnie w końcu!

- A tak po za tym to Dan Sophie wiecie czego nasza szanowna Emily się naćpała?

( Zwróciłam się z pytaniem do moich dwóch pozostałych przyjaciółek)

- Sophie ty jej to powiesz czy ja mam to zrobić?

( Tym razem Danielle zadała pytanie Soph)

-  lepiej ty jej powiedz bo ja się boję że jak wstanie to mnie udusi.

( odpowiedziała Sophie)

- no dobra. A więc Kath Soph pomyliły się opakowania z tabletkami i zamiast podać Emi tabletki na uspokojenie ta dała jej na pobudzenie. No to tyle.

- Że co!!!?? Chcesz mi powiedzieć że podałyście naszej Emi z ADHD tabletki na pobudzenie?!

- to ona podała

( szybko odpowiedziała Dan wskazując na Sophie)

- Kath patrz tam jest słoń!!

( nagle odezwała się Emi wskazując na grubego faceta w szarym swetrze)

- ona to już ma chyba halucynacje.

(stwierdził chłopak w czerwonych rurkach)

- jak doprowadziłyście ją do tego stanu, to ją teraz zdejmijcie ze mnie bo ona lekka nie jest i mnie miażdży!!!

(Zwróciłam się do Dan i Soph)

- no już , Liam, Zayn pomożecie?

(Spytała się Danielle mulata i gościa w koszuli w kratkę)

- nie ma sprawy

(odpowiedzieli jednocześnie, po czym chwycili Emi jeden za ręce a drugi za nogi. Niestety Emily strasznie się wyrywała krzycząc przy tym, że nie chce iść do więzienia, ze już będzie grzeczna i odjedzie na swym rumaku. Wszyscy zaczęli się śmiać w tym również ja. Na szczęście po chwili chłopakom udało się zdjąć moją przyjaciółkę ze mnie)

- dzięki za pomoc

( zwróciłam się do Liama i Zyna czy jak on tam miał na imię nie pamiętam, ale przyznam przystojny to on jest)

- a tak w ogóle dziewczyny jesteście pewne, że to były tylko środki pobudzające?

(Skierowałam pytanie do przyjaciółek)

- no wiesz Emi i tak miała już zniszczoną psychikę a teraz jeszcze bardziej jej się rzuciło na ten jej nie myślący mózg.

(stwierdziła po chwili Sophie)

- no to pięknie żyłyśmy z wariatką, a teraz będziemy żyć z psychopatką.

( Odpowiedziałam po pewnym czasie)

- no to zawieźcie ją do psychiatryka !

(powiedział chłopak w blond włosach)

- ta jasne zamkną ją a potem nas.

( powiedziałyśmy jednocześnie)

- aż tak z wami źle skarbie?

(Zwrócił się Liam do Danielle)

- tak one mnie demoralizują kochanie!

(Odpowiedziała mu Dan wskazując przy tym na naszą trójkę)

- czy to prawda?

(Liam spytał się mnie Soph i Emi)

- yyyy…..

(Zaczęły jąkać się moje przyjaciółki)

-  nie odpowiadam na pytanie bez mojego adwokata, a po za tym to Dan nas sprowadza na złą drogę, żeby nie było że nie

(powiedziałam do chłopaka w koszuli w kratkę)

- interesujące… ale może nas przedstawisz Danielle? Chociaż jedną z twoich przyjaciółek kojarzę.

( Powiedział nagle chłopak w czerwonych rurkach)

- ja również jedną skądś znam

( Za wtórował koledze chłopak w loczkach)

- tak a którą?

( spytała lekko podejrzliwie Dan)

- tą przyjaciółkę która była tu na przesłuchaniu

( powiedział znowu ten w czerwonych rurkach i bluzce w paski, wskazując przy tym na budynek X-Factora przy którym wciąż staliśmy)

- a to niby skąd?

( Odpowiedziałam próbując rżnąć głupka, ale chyba nie dali się nabrać)

- a to nie ty przypadkiem zerwałaś ze mną w parku?

( Spytał ten w paski)

- y…. nie przypominam sobie

(Odrzekłam po chwili)

- jak to nie pamiętasz przecież sama ci kazałam do niego podejść

( Nagle odezwała się Emily, która najwidoczniej doszła już do ‘’normalnego’’ stanu)

- cicho… ona nie wie co mówi

- jak to nie wiem przecież sama wymyślałam ci to zadanie.

( Odpowiedziała na moje pytanie Emi, jakby w ogóle nie słyszała tego że kazałam jej siedzieć cicho)

- jakie znowu zadanie? Gadasz głupoty więc lepiej radzę ci idź się napij meliski dobrze ci zrobi.

(Zwróciłam się do Emily)

- dobra nie chcesz się przyznawać to nie, ja mam film, czekaj…. O jest.

( Emily powiedziała po czym pokazała mi swój telefon na którym widniało to nieszczęsne nagranie)

- a to ty nie poznałam cię.

( Powiedziałam po chwili patrząc na chłopaka, który nagle wybuchnął śmiechem a razem z nim Dan, Emi, Soph i jego kumple)

- no co nigdy nie odnawiam kontaktów z byłymi

( Powiedziałam po czym wybuch jeszcze większy śmiech ze strony moich przyjaciółek i chłopaków)

- no to chłopaki zapowiada się ciekawa znajomość

(Zwrócił się do swoich przyjaciół ten w paski)

-a tak w ogóle to Louis jestem, a mam pytanie lubisz marchewki?

- ja jestem Katherine, ale mów mi Kath. Nie, niestety nie lubię marchewek bo mam taką fobię że boję się marchewkowego potwora i tego że kiedyś mnie zje albo przefarbuje na pomarańczowo.

( Powiedziałam po czym wszyscy wybuchli śmiechem, no może oprócz Louisa, który stał z miną typu WTF?)

- no widzisz Lou kolejna dziewczyna odtrąca twoją żonę.

( Zwrócił się do kumpla ten w lokach)

- czemu one zawsze mi to robią?

( Po tych słowach nawet ja wybuchnę łam śmiechem)

- ja jestem Harry, ale my się już spotkaliśmy, pamiętasz wpadłem na ciebie, a ty nazwałaś mnie idiotą, potem powiedziałaś że dasz się gdzieś zaprosić, ale zanim zdążyłem spytać cię o numer telefonu, ty zwiałaś.

- Kath. Tak pamiętam, a i wcale nie zwiałam po prostu..musiałam iść do toalety.

(Powiedziałam próbując ratować swoją twarz)

- ale biegłaś w stronę parku.

- ale skręciłam w innym kierunku.

- tyle że tam nie ma żadnej drogi, aby można było skręcić.

- y… znaczy się nie skręcić w drogę, że w drogę tylko w drużkę parku, bo ja preferuję ekologię.

( Odpowiedziałam na to trudne pytanie i oczywiście znów usłyszałaś śmiechy )

- od kiedy to preferujesz ekologię?

( spytały moje przyjaciółki)

- od zawsze!

- wracając do naszej rozmowy to może teraz dasz się zaprosić na kolację?

( Przerwał naszą wymianę zdań Harry)

- niech ci będzie, ale gdzie i kiedy?

- co powiesz na dziś o 19?

- okey

- to jesteśmy umówieni, a i może w końcu dasz mi swój numer, no wiesz gdybyś chciała coś zmienić …

- dobrze znaj moją łaskawość

( Powiedziałam po czym napisałam mu swój numer na kartce, którą po chwili mu wręczyłam)

- ja jestem Zayn, ale możesz mi mówić Mr. Sexy.

- Kath, okey zapamiętam sobie

- a ja to Niall

- Kath

- dziewczyna to jest Liam mój chłopak

( przedstawiła nam swojego wybranka Danielle)

- miło cie poznać, ale ostrzegamy jeśli skrzywdzisz naszą Dan, albo sprawisz że znormalnieje to udusimy gołymi rękami.

( Odparłyśmy chórkiem)

- mówiłam ci skarbie, że mam nie do końca normalne przyjaciółki?

- nie, ale jak wytrzymuje z tymi wariatami to z twoimi przyjaciółkami też jakoś dam sobie radę.

- jest tylko jedno pytanie czy my z wami wytrzymamy gołąbeczki.

( Powiedziałam patrząc na zakochaną parę)

- a teraz pożegnaj się ze swoim chłopakiem bo musimy już jechać. Zapomniałaś że Emi ma dziś wizytę u dentysty?

( Ponownie zwróciłam się do przyjaciółki)

- okey

- o nie ja tu zostaję!!

( Stwierdziła nagle Emily)

- kochana wiem że nie lubisz dentysty, ale musisz żeby ząbki były zdrowe.

( Próbowałam jakoś wytłumaczyć to Emi)

- ja i tak nigdzie nie jadę

- dobra koniec tego Sophie idź po ta piłę mechaniczną!

- po co ci piła?

(Spytali jednocześnie chłopcy)

- bo ktoś mnie tutaj rano nią straszył więc mszę się odegrać.

- dobra pójdę do tego dentysty, ale będę marudziła w aucie, że mnie ząb boli.

(Stwierdziła po chwili Emily)

- o nie to gorsze niż włączenie radia Maryja!

(powiedziałam ze zdegustowaną miną)

- to pa skarbie widzimy się wszyscy jutro u Kath bo ma wolną chatę.

( Powiedziała Dan)

- no ok. Ale my się widzimy dzisiaj, będę po ciebie o ustalonej godzinie tylko wyślij mi swój adres sms’em.

(Powiedział Harry patrząc na mnie takim dziwnym ale jednocześnie przepięknym wzrokiem)

- no to pa.

(Powiedziałam po czym wszystkie skierowałyśmy się do pojazdu i odjechałyśmy. Przez całą drogę myślałam tylko o jednej osobie i w ogóle nie słuchałam tego co mówią do mnie albo o mnie moje przyjaciółki. W tej chwili mój umysł opanował obraz tego przecudownego chłopaka o zielonych oczach i słodkich loczkach)